สวัสดีครับเพื่อนชาว pantip ทุกคน วันนี้ผมมีประสบการณ์มาแชร์ที่ผมคิดว่ามันอยู่ในโหมดน่ากลัว สยองขวัญ ในมุมมองคนอื่นอาจจะมองว่าไร้สาระ 55+ ทุกวันนี้ยังจำเรื่องราวต่างๆได้หมด ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเอง
เรื่องมันมีอยู่ว่าผมกับเพื่อนๆเราเรียนมหาลัยแห่งหนึ่ง ย่านบางแสน บอกขนาดนี้ทำไมไม่บอกชื่อไปเลยเนอจะ เราเช่าหอกันอยู่ในลักษณะของบ้านนะครับ อยู่กันเยอะมาก จนเพื่อนคนอื่นที่มานึกว่าเราอยู่สถานพินิจกัน อยู่ได้กัน2ปี ปี1-ปี2 ก็รู้สึกว่าหอที่อยู่มันแคบ เลยอยากไปหาอยู่ที่อื่น บวกกับมีปัญหาเล็กๆน้อยกับบ้านหลังเก่าด้วย ก็เลยวางแผนว่าจะย้ายกัน เพื่อนที่เช่านะครับ นามสมมติ มีผม ชื่อจิม มี เจมส์ โม ปลา บอม ประสิทธิ์ เป็ด ก็ช่วยกันหาหอใหม่ จนมาวันนึงเจมส์กับประสิทธิ์ หาเพื่อน ก็เห็นว่าบ้านข้างๆว่างอยู่ ไม่มีใครไปเช่า ก็เลยลองให้เพื่อนที่อยู่ติดต่อสอบถามดู พอได้ข้อมูลเจมส์ก็มารายงานครับ มีหรือที่พวกเราจะไม่เอา ก็ทำเลมันติดกับหาดวอน 3ห้องนอน 2ห้องน้ำ เดินออกมาร้านเหล้าก็ง่าย ตกลงเอาที่นี่แหละ ก็ติดต่อกับเจ้าของ จนมาขอดูบ้าน พี่ที่มาเปิดบ้านให้เราดูไม่ใช่เจ้าของครับ แต่เคยอยู่บ้านหลังนี้ชื่อว่าพี่ดา เจ้าของเค้าให้มาเป็นธุระให้อ่ะครับ
พอเรามาดูบ้านสภาพภายนอกแบบ เก่ามากเลย สีถลอก ใบไม้จากต้นหูกวางหลังบ้านนี่เต็มไปหมด หญ้าขึ้นรกสุดๆ ก็ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวตอนมาอยู่ก็ช่วยกันทำความสะอาด พอพี่ดาเค้าเปิดให้เข้าไปดูบ้าน นี่หนักว่าอีก บ้านปิดตายมา 2ปี ฝุ่นหนาเตอะ ฟอนิเจอร์ไม้ข้างในผุหมด ผ้าม่านขาดกระจาย พี่เค้าบอกว่าบ้านปิดมานานอยู่ใกล้ทะเลด้วย ไม่รู้เกี่ยวไม๊ กลิ่นในบ้านนี่หายใจแทบไม่ออกเลยครับ คือปิดมานาน พอขึ้นไปชั้นสอง ตรงที่พักบันไดอ่ะคับ กำแพงมีรอยเท้าอยู่3รอยอยู่ที่ ซึ่งผมเดินขึ้นมา รอยใหม่ๆเลยนิ่ ใครมาปีนเล่น แต่ก็คิดไว้ในใจเดี๋ยวรอถามพี่เค้าทีเดียว ขึ้นไปข้างบนบ้าน ข้างบนเป็นพื้นไม้ ไม้ส่งกลิ่นฉุนมากครับหายใจไม่สะดวกเลย
พี่เค้าก็บอกอีกว่าเพราะบ้านอยู่ติดทะเล ไอความเค็มจากทะเล เราก็เดินสำรวจห้องครับ ทุกห้อง สำรวจทุกที่ในบ้าน ก่อนกลับก็ถามพี่ดาว่า กระจกห้องข้างหลังมันแตก มีคนเข้ามางัดขโมยของหรือป่าว พี่เค้าก็บอกว่าไม่มีนะ ผมก็ถามเรื่องรอยเท้า เพราะอาจจะมีโจรมาปีนก็ได้ พี่เค้าก็บอกว่าแถวนี้ไม่มีนะ ผมก็โอเค ตอนนั้นมัวแต่ตื่นเต้นกับที่อยู่ใหม่ ก็ไม่ได้ใส่ใจอารัยชั่งมัน พอดูเสร็จพวกผมก็โอเคครับ ตกลงจะเลือกบ้านหลังนี้ พี่เค้าก็บอกว่าเดี๋ยว จะซ่อมฟอนิเจอร์ให้หมดครับ
นัดทำสัญญากันวันที่ 3 เม.ย. พวกเราก็เริ่มวางแผนย้ายของครับ อยู่กัน7คน ของเยอะมาก เราก็เข้าไปทำความสะอาดกันย้ายของกว่าจะขนหมด ก็ปาไปตี3 ยังดียังมีเพื่อนของเจมส์ โดยเฉพาะบาส ที่เอาดวงวันเกิดของแต่ละคน แล้วก็ที่อยู่บ้านครับไปดูดวงให้ คือเพื่อนๆรวมถึงผมมีความเชื่อเรื่องนี้กันอยู่บ้าง จนวันที่31 มี.ค. เราก็ช่วยกันเก็บของเข้าที่ เป็ดกำลังกวาดบ้านอยู่ข้างหน้า อยู่ดีๆก็มีลุงคนนึงเดินมาครับ ถามว่า บ้านหลังนี้เค้าปล่อยให้เช่าแล้วหรอ เป็ดก็ไม่รู้คับก็ตอบๆเค้าไป แล้วลุงคนนั้นบอกว่า ลุงมีหอใหม่น่าอยู่ ตรงตลาดหนองมน ใครสนใจก็ไปอยู่ได้นะราคาถูก ตอนนั้นที่เป็ดเล่าให้ฟังผมก็ไม่ได้เอ่ะใจอารัยนะคับ ปกติ จนเราช่วยกันเก็บของเข้าที่
จนเสร็จ ไหว้เจ้าที่เจ้าทาง ซื้อผลไม้พวงมาลัยมาถวาย ก็ปาเข้าไปบ่ายกว่าแล้ว เล่นเก็บกันซะเหนื่อย ก็เลยขึ้นไปข้างบน นอนเปิดแอร์กันดีกว่า มีผม มีโม แล้วก็เจม ก็ขึ้นไปกัน เปิดแอร์เปิดเพลงฟังกัน แล้วคืนนี้เราจะนอนที่นี่เป็นคืนแรกด้วย ตอนที่เรากำลังจะเตรียมตัวนอนครับ ผมจะลงมาข้างล่าง โมก็เลยฝากผมหยิบ กางเกงกะเสื้อขึ้นไปด้วย ผมก็ลงมาข้างล่าง ระหว่างเดินลงมา เคยเป็นไม๊ครับ สายตาเราอ่ะ คือไม่ได้เห็นภาพจังๆนะครับ แต่แบบมันอยู่ในหางตา ภาพแบบแว๊ปๆ หายไปไวมาก ผมเห็นภาพเหมือนคนนั่งกระดิกขาอยู่บนเค้าเตอร์วางของ ตอนนั้นก็ตกใจครับ แต่แบบเราตาฝาดไปเองมั้ง ผมก็มาหยิบของให้โมครับ ก็ขึ้นไปข้างบน กะจะไม่เล่าให้เพื่อนฟัง กลัวพวกมันจะคิดมาก พอเอาของให้ผมดันลืมหยิบเสื้อครับ โมก็ต้องลงไปหยิบเอง พอเรานอน ผมนอนริมสุด แล้วก็โม อีกเตียงคือเจมส์ เจมส์ก็นอนเล่นเกมส์ ผมก็หลับ
แล้วจุดสำคัญคือผมฝันครับ ฝันว่า ตื่นขึ้นมาก็เห็นโม กับเจมส์เล่นเกมส์อยู่ ก็เลยเดินลงไปข้างล่าง พอเดินลงมาตรงบันได ยังไม่ทันสุดคับ มีผู้หญิงชุดขาว หน้าซีด ยืนมอง พร้อมกับอ้าปากกว้าง แบบบุผาราตรีอ่ะคับ ปากแหกแบบนั้นเลย ผมก็ตกใจตุ๊ดออกสิคับ ตื่นจากความฝัน หายใจแรงมาก หันไปเห็นโมนอนอยู่ กับเจมส์ที่เล่นเกมส์อยู่ ผมก็ตั้งสติครับ ซักพักโมตื่น ผมเลยบอกว่า โมกูฝันเห็น...นะ มันก็บอกว่า กูก็เห็นเหมือนกัน ในบ้านหลังนี้ใช่ไม๊ ผมบอกว่าใช่ เท่านั้นแหละหน้าตาเหวอเลย ซักพักแบ้งก็เดินเข้ามาครับ ชวนไปกินข้าว เราก็ไปกินข้าวกัน อัดสามกันไป พอไปถึง ผมก็จอดครับรถ อยู่ดีๆมีใครไม่รู้เดินมา ถามว่าใช่จิมไม๊ ผมก็บอกว่าใช่ครับ มีไร เค้าก็บอกว่ามีคนอยากพบ ผมก็เดินตามไป จำได้เลย เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา เลี้ยวขวาก็ถึงครับ พอถึงผมเจอพระครับ พระแบบหลวงพ่อนั่งอยู่ ผมรีบเข้าไปบอกเลย หลวงพ่อผมโดนผีหลอก หลวงพ่อบอกว่า ไม่มีใครช่วยได้ กูขอเตือนคืนนี้ห้ามนอนที่นี่ ผมก็บอกว่าทำไม หลวงพ่อมีของป้องกันผีไหม หลวงพ่อบอกว่าไม่มีอะไรช่วยได้ ถ้าไม่เชื่อ จะมีคนโดนซักคน ผมก็บอกว่าแล้วจะทำยังงัยดี หลวงพ่อก็บอกว่า คืนนี้ห้ามนอนที่นี่ คืนนี้ห้ามนอนที่นี่
แล้วผมก็สะดุ้งตื่นครับ โอ้!! คืนนี้ห้ามนอนที่นี่ เสียงก้องในหู ผมฝันซ้อนฝันหรอเนี่ย คือตื่นมา เหงื่อเต็มตัวเลยหายใจแรงมาก หันมา เห็นแตงโมหลับ เห็นเจมส์นอนเล่นเกมส์อยู่ ใช่ครับ มันภาพเดียวกับในฝันมะกี้เลยผมพยายามตั้งสติได้ซักพัก แตงโมก็ตื่นขึ้น มันพูดคำแรกเลยคือ กูฝันเห็นผี..ที่บ้านหลังนี้ ฝันว่ามีรถมาจอดหน้าบ้าน มีโรงศพอยู่ในบ้าน แต่ไม่รู้ว่าคนนั้นคือใคร ผมนี่จิตตกไปอยู่ตะตุ่มเลยครับ ผมเองก็เล่าให้มันฟังบ้าง จากฝันซ้อนฝัน ตื่นมาคิดว่าทำไมมันเหมือนในฝันจังว๊ะ ผม โม ก็เล่ากันซักพัก น้ำตานี่คลอเบ้าเลยครับ มันคืออารัยกันแน่ เจมส์ก็บอกว่า พวกผมคิดมาก เพราะว่าเราย้ายมาอยู่หอใหม่ แต่ผมใจเสียไปแล้วนิ่ครับ
สรุปคือ คืนนี้เราจะไม่นอนนี่กันแล้วครับ งั้นไปนอนบ้านโม ที่ศรีราชา ก็โอเคไปนอนนู่นกัน ไม่มีใครนอนหอใหม่เลย ระหว่างอยู่บ้านโม พี่สาวโมก็บอกว่าเราคิดมากเกินไป เพราะอยู่หอใหม่ โมก็พูดให้กำลังใจครับ เพราะมันเรียนจิตวิทยา มันบอกว่าเป็นเพราะเราย้ายหอใหม่ สภาพบ้านก็เก่า อาจจะทำให้เราคิดมากว่าจะมีผี ผมก็เริ่มโอเคแล้วครับ เราอาจจะคิดมากไปเอง ผมกับเพื่อนๆก็มาทำสัญญาใจกันอีกรอบครับ ในเมื่อ เมื่อคืนไม่ได้นอน งั้นพรุ่งนี้วันอังคาร เราต้องนอนกันนะ ต้องตามเพื่อนมาให้ครบนะ ผมก็โอเคครับ ทุกคนก็โอเค จนมาวันอังคาร ผมก็กลับมาที่บ้างแสนครับอีกครั้ง กับความหวังที่จะได้นอนหอใหม่ ตอนเช้าเราก็ต่างแยกย้ายไปเรียน พอตกเย็นเราก็รวมตัวกับเพื่อนๆ ไปหาอะไรกินกัน จนมืดค่ำก็ยังไม่เข้าหอนะครับ ก็เลยไปนั่งร้านนมต่อ ซึ่งก็มีผม บอม แตงโม ก็นั่งไปซักพัก เจมส์ก็บอกว่าเดี๋ยวจะเข้ามาหา ที่ฝากบาสไปดูดวงอ่ะได้มาแล้วนะ อัดคลิปเสียงมาด้วย จนเจมส์มาก็เอาคลิปเสียงมาให้โมฟัง บอมฟัง ทุกคนก็โอเคดีหมดครับ แต่ไม่ใช่ผม หมอดูบอกว่า ผมมีเคราะห์หนักมาก มองอะไรไม่เห็นเลย มันมืดไปหมด
สรุปคือ ชะตาขาด!! คือดวงตก ต้องไปอาบน้ำมนต์ 3 วันครับ ระวังอุบัติเหตุ ส่วนเลขที่บ้าน หมอดูบอกว่า มีเจ้าที่แรงมาก เค้าไม่อยากให้พวกผมเข้ามาอยู่ เค้าไม่ชอบความวุ่นวาย ไม่อยากให้ใครรบกวน ฟังแค่นี้ บวกกับเรื่องราวที่ฝันมา เรื่องราวที่ปลอบใจว่าเราจิตนาการกันไปเอง มันก็ยิ่งทำให้หัวใจเราวูบสิครับ ยิ่งกลัวเข้าไปใหญ่ โมกับบอมถึงขนาดร้องไห้เลย คนอ่านพอจำได้ไม๊ครับ ตอนที่โมมันใช้ให้ผมไปเอากางเกงกับเสื้อ ที่ผมเดินลงไปแล้วเจอภาพแว็บอ่ะ คือโมมันลงไปเอาเสื้อมันเห็นเหมือนกัน นั่งที่เดียวกันท่าเดียวกันด้วย ถึงจุดๆนี้ผมนี่กลัวสุดขีดเลยครับ ยังไม่จบนะครับ โมสารภาพมาแบบนี้ ผมก็สารภาพแบบเดียวกับโมเหมือนกันเป๊ะแต่คนละเวลา บอมมันยังจะมาสารภาพอีก ว่ามันก็เจอเหมือนกัน มัน2คนนั่งร้องไห้กันเลยครับ กลัวกันไปหมด กลัวความฝันว่าจะมีใครเป็นอะไรไม๊ เจมส์ยังบอกว่าต่ออีกนะครับ ว่า เค้าอยากได้ศาล แต่เจ้าของบ้านไม่ยอมทำให้ เพราะเค้าไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ ตอนนี้เจ้าของบ้านก็ป่วยอยู่นั่นแหละไม่หายซักที
เรื่องทุกอย่างที่เข้ามามันน่ากลัวมากครับ น่ากลัวมากไปเกินกว่าที่เราจะนอนที่นี่ เสียงของพระที่อยู่ในฝันผมคอยแว่วเข้ามาตลอดว่าห้ามนอนที่นี่ ทุกคนจิตตกครับ สรุปกว่าเราจะเลิกแล้วปรับอารมณ์ให้เข้มแข็งกันได้ ก็ปาไปเที่ยงคืนกันแล้ว คืนนี้ ไม่มีใครนอนที่หอใหม่ครับ โทรให้พี่สาวโมมารับที่บางแสน แล้ว เราก็ตกลงจะย้ายออกกันครับ วันพุธคือวันที่ 2 แล้ว แล้วเราต้องทำสัญญากันวันที่ 3 ทำไง ไม่อยากอยู่ต่อแล้ว ตัดสินใจ ขนของกลับหอเก่าครับ โทรบอกเจ้าของหอว่าจะขออยู่ต่อซักเดือนนึง พี่เค้าก็โอเคครับ เราขนของกันตั้งแต่ 8 โมงเช้าครับ 10 โมงเสร็จ กับของ เสื้อผ้า ตู้เสื้อผ้า ทีวี ที่นอน เตียง ตู้เย็น เครื่องซักผ้า บลาๆ แล้วก็ของต่างของคน 7 คน กับคนขนของไม่ถึง5 คน ช่วยกันขนออกมาอย่างไวเลยครับ พอตอกเย็นก็ให้เจมส์โทรไปบอกเค้าเลยครับ ว่าไม่เอาแล้ว แล้วจะคืนกุญแจ
เจมส์ก็ติดต่อพี่ดาครับ ว่าจะขอคืนกุญแจ ตอนแรกก็กลัวเค้าว่า แต่พอบอกเค้าเรื่องที่เจอมา รู้ไม๊ครับพี่เค้าพูดว่า เจอมาแค่นี้เองอ่ะหรอ ห๊ะ!! อย่าบอกนะว่าพี่เจอหนักกว่านี้ ใช่ครับ พี่เค้าตอนมาอยู่ที่นี่ เจอทั้งเสียง คนเดินขึ้นลงบันไดทั้งคืน ตื่นมามีรอยเท้าอยู่บนโซฟา ที่เด็ดกว่าคือ ตอนเปิดบ้านให้พวกผมดู รอยเท้าที่กำแพง พี่เค้ายังตกใจมาก มันมาได้ไง แต่เค้าก็ไม่กล้าพูดอารัย เดี๋ยวจะหาว่าพี่เค้าเป็นบ้า พี่เค้าบอกว่าไม่ใช่เรื่องแปลกที่น้องจะไม่อยู่ต่อ เพราะพอมีคนจะมาอยู่ ซักพักก็ไม่เอา หลายจ้าวแล้ว ส่วนเจ้าของเค้าไม่มาดูหรอก เค้าป่วย รักษาตัวอยู่กรุงเทพ ชัดเลยครับ เหมือนที่ดูดวงเลย
หลังจากนั้น พวกผมก็สยองกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกันพักใหญ่เลยครับ ไม่ขี่รถไปซอยนั้นเลย กลัวเจอบ้านหลังนั้น มันอยากลืม ใครจะไปรู้ล่ะคับว่าชีวิตคนเราดูแต่รายการคนอวดผี ฟังแต่เดอะช็อก จะมาเจอกับตัว อ่อลืมบอกอีกเรื่อง อันนี้ไม่เกี่ยวกับผีนะครับ ที่หมอดูบอกผมว่าจะเจออุบัติเหตุ ก็จริงครับ กลับบ้านไปก็รถล้มเองเลย ขอบคุณนะครับ สำหรับผู้อ่านทุกท่านที่อ่านจบ กรระทู้แรก ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
มีคนมาคอมเม้น แต่ไม่รู้ว่าตรงไหน...เพื่อนๆลองดูให้ทีครับ
ไม่ทราบว่าใช่หมู่บ้านหลังสีขาว บ้านเดี่ยว 2 ชั้น หรือเปล่าค่ะ??ในหมู่บ้าน บ้านโทรมมากกก (ส่วนใหญ่จะโทรมทุกหลัง) บ้านท้ายซอยจะปล่อยให้คนมาเช่า เวลามาเที่ยว เราจำได้ว่า 3 ปีที่แล้วมาหาบ้านเช่า ในซอยนี้ มีบ้านหลังหนึ่งว่าง บรรยากาศเงียบมาก ขนลุก มาดูรอบแรกกับเพื่อน 3 คน เพื่อนชอบมาก เพราะบ้านกว้าง น่าอยู่ แต่ตัวเรากลับคิดว่าไม่เลย น่ากลัวอะไรขนาดนี้ รู้สึกเหมือนมีผู้หญิงมาจ้อง มามอง เรากวาดสายตาไปรอบๆ ยิ่งน่ากลัวใหญ่ แต่ก็เก็บไว้ในใจ เพราะเพื่อนๆชอบ
วันถัดมาดู เรามาดูกับเพื่อนอีกประมาณ 6-7 คนพอโทรถามราคา ก็คิดอยู่ซักพัก เพราะเงินมัดจำสูงมาก
อยู่ๆฝนก็ตก พวกเราเลยปีนรั้วบ้านเข้าไปนั่งหลบฝนกันหน้าบ้านคุยกันเสียงดังเจี๊ยวจ๊าววว แล้วตัวเราเหมือนเป็น เจน ญานทิพย์ในกลุ่ม "เจนสัมผัสได้ค่ะ" เท่านั้นแหละ รีบปีนกำแพงออกมาตากฝนกลับทันที แล้วก็ไม่เอาบ้านหลังนั้น เพราะเงินไม่พร้อมกันเลย
แต่3 วันต่อมา เจออีกหลังตรงครัวจานโปรด (ถนน. เส้นเดียวกัน)เมื่อวันที่ขับรถดูบ้าน วันที่ไปหลบฝน บ้านหลังนั้นยังไม่ว่างเลย เพื่อนที่รู้จักบอกว่าลองไปสิ เราก็บอกว่า ไปดูแล้วอ่ะแต่มันไม่ว่าง
วันนี้ไม่รู้อะไรดลจิต ดลใจให้ไปดู ปรากฏว่าว่าง เราเลยรีบโทรตามเพื่อน ซักพักก็โทรตามลุงให้มาเปิดให้ดู พอเข้าไปดู บ้านสะอาด ใหม่ น่าอยู่มากๆๆพอลุงบอกเงินมัดจำ ก็เกือบเท่าบ้านหลังนั้นนะ
ต่างกันไม่กี่พัน วันต่อมาเพื่อนเราเอาเงินทำทำสัญญามาวาง แถมออกให้คนอื่นก่อนด้วย อยู่ๆก็ได้ลาบลอย วันนั้นแฟนเรามาด้วย แฟนบอกว่า "รู้สึกแปลกๆ" เราก็ไม่เอะใจอะไรเพราะเราและเพื่อนคนอื่นคิดว่าน่าอยู่มากๆ เงินก็มีทำสัญญาเฉยเลย วันแรก...ที่เข้าไปอยู่ เราพาเพื่อนจุดธูปบอกกล่าวเจ้าที่
ไม่กี่อาทิตย์ต่อมา เริ่มมีเหตุการณ์แปลกๆ แต่พวกเราก็ชิน เพราะพี่เขาดีมาก บ้านไม่เคยล็อกแถมเปิดประตูทิ้งไว้ของก็ไม่เคยหาย บ้านข้างๆ รั้วปิดเต็มเลย โน๊ตบุ๊ค กับ มอไซหาย - -"
ขอบคุณที่ จขกท. ออกมาเตือนทุกคน มากๆค่ะ ยิ้ม เราก็เล่าซะเพลินเลย เสียมรรยาทต้องขอโทษด้วยนะคะ
ปล. แถมอีกหลัง หลัง ปตท. หนองมน วันไปหาบ้าน ขอบอก เจอ 3 คนพร้อมกัน วิ่งออกไม่ทันเลยค่ะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น