เรื่อง ประสบการณ์หลอนที่จันทบุรี - คุณมล
คุณมลเล่าว่า ...
วันนี้จะไม่เขียนเรื่องเกี่ยวกับเครื่องบิน แต่จะเล่าเรื่องแปลกจากการไปเที่ยวเมืองจันทบุรีให้อ่านกันนะคะ
ครั้งนั้นเราไปเที่ยวกับเพื่อน จองที่พักเป็นแบบบังกะโลริมหาด โรงแรมนี้สวยมากอยู่ห่างจากจุดชมวิวอ่าวคุ้งกระเบนเล็กน้อย
หากขับรถไม่สังเกตจะไม่รู้เลยว่ามีที่พักสวยอยู่ด้านล่าง ป้ายบอกชื่อโรงแรมเล็กนิดเดียว เป็นรูปเปลือกหอย ไปเดากันเอาเองนะคะ
เพราะโรงแรมนี้ไม่มีหาดทรายแบบที่จะสามารถลงน้ำได้ เหมือนอีกฝั่ง หาดทรายเป็นหาดหิน และเปิดออกสู่ทะเลลึก
รอบแนวชายหาดเป็นป่าโกงกาง เราจึงไปเที่ยวชมวิวกัน กินอาหาร และโต๋เต๋กันไปแบบชิวๆไม่รีบร้อน แล้วจึงแวะเข้าที่พัก ขับรถข้ามสะพานปากน้ำแขมหนูจะสามารถมองเห็นโรงแรมได้ ยิ่งค่ำยิ่งสวย เราขับรถลงเขาเพื่อลงที่พักตอนนั้นราวๆทุ่มนึง แจ้งความประสงค์และรับกุญแจห้องมา ที่พักเราเป็นบ้านพักสร้างติดกันยกพื้นสูง
หันหน้าหาชายหาด ห้องเราและเพื่อนถ้าไขกุญแจเข้าห้องแล้ว สามารถเดินมาที่ระเบียง (ห้องติดกัน) คุยกัน ชมวิวทะเลได้ ด้านล่างเป็นชายหาด มีต้นไม้และมีชิงช้าห้อยลงมา เดาว่าตอนเช้าวิวน่าจะสวยมาก
เราเข้าห้องมาก็ล็อคกุญแจประตู จัดของ แล้วเปิดประตูกระจกบานเลื่อนออกมายืนชมวิว มันไม่มีอะไรให้ดูหรอกมืดตื๋อ เพื่อนก็ออกมายืนสูบบุหรี่ คุยกันสักพักก็แยกย้ายเข้าห้อง แต่.... ประตูกระจกบานเลื่อนมันล็อค !! คือมันล็อคเอง ล๊อคได้ยังไง ? เราเข้าห้องไม่ได้
เพราะล๊อคประตูหน้าไปแล้ว กุญแจยังมองเห็นเลยว่าแปะอยู่หัวเตียง เพื่อนต้องโทรไปตามแม่บ้านมาเปิดประตูหน้าให้เรา แม่บ้านมาด้วยอาการรีบร้อน ไม่สบตาเราที่จะถามเรื่องประตูกระจก
เธอรีบไขกุญแจแล้วจ้ำพรวดๆกลับทันที เราเข้าห้องมาก็เดินดิ่งไปดูที่ประตูบานเลื่อนทันทีว่า มันล๊อคเองได้ยังไง ถ้าใครใช้หน้าต่าง หรือ ประตูบานเลื่อนจะทราบดีว่า การเปิด และปิด ทำได้วิธีเดียวคือ ดึงล๊อคเพื่อเปิด และ กดล๊อคเพื่อปิด ไอ้ที่จะมาล๊อคเองด้วยระบบไฟฟ้าไม่น่าจะลงทุนขนาดนั้น
เราเริ่มตะหงิดใจเล็กๆกับห้องนี้แล้ว แต่ตัดสินใจว่า ไปอาบน้ำก่อน ถ้าในห้องน้ำมันยังมีปัญหาอีกแปลว่า อะไรก็ตามที่อยู่ตรงนี้มันไม่อยากให้เรานอนห้องนี้ แล้วก็เป็นไปตามที่คิด เครื่องทำน้ำอุ่นไม่ทำงาน เราอาบน้ำไม่ได้ ช่างก็มาซ่อม แล้วก็บอกเราง่ายๆ คุณย้ายห้องเถอะครับ เดี๋ยวทางแม่บ้านจะนำไป .... เออ ... ง่ายดีเนอะ
ห้องใหม่เป็นห้อง VIP มีอ่างจากุชชี่ส่วนตัวแบบ open air ตัวห้องอยู่ริมอีกฝั่งหนึ่งของบังกะโล ติดสระว่ายน้ำ ห้องใหญ่มาก ต้องขับรถมาเพราะไกลจากบังกะโลและzone นี้ติดเขาและทางเดินชมธรรมชาติป่าโกงกาง เรียกได้ว่า เป็นส่วนตัวมาก เพื่อนก็ขับรถตามกันลงมาดูว่ามีปัญหาอะไรอีกมั้ย เราได้สอบถามไปยังแผนกต้อนรับเพื่อยืนยันว่า ห้องที่เปลี่ยนให้นี่ถูกต้องรึไม่เพราะ กะด้วยตาห้องนี้ไม่ใช่ห้องในราคาที่จองมาแน่นอน ทางพนักงานยืนยันว่า เปลี่ยนให้โดยไม่ต้องเพิ่มเงิน เราก็... คือดีงามสิคะ
แต่สิ่งที่รอเราอยู่ในคืนนั้น ไม่ใช่เรื่องดีงามเสียแล้ว...
คืนนั้น นอนดูทีวีไปเรื่อยๆ จนง่วงน่าจะใกล้เที่ยงคืน เราก็ปิดทีวี ปิดไฟ เปิดไฟช่องเล็กตรงหน้าประตูห้องน้ำ กำลังเคลิ้มๆ หูได้ยินเสียงหวีดแหลมดังก้องมาก คือข้างๆห้องที่เรานอนเป็นแนวเขา ถนนอยู่ด้านบน ถ้าออกมายืนนอกห้องจะได้ยินเสียงรถแล่นผ่านนานๆครั้ง แนวถนนเส้นนี้มืดมาก เรียกว่า มืดสนิทก็ได้ เราได้ยินเสียงหวีดร้องนี้แบบนานมาก มันโหยหวนชวนขนลุก สักพักเราได้ยินเสียงคนเดินย่ำกรวดมาตามถนน (ความเงียบทำให้เราสามารถได้ยินเสียงเดินชัดเจนมาก) เสียงเดินย่ำกรวดวนเวียนอยู่ทางหน้าห้อง เลาะเรื่อยไปทางด้านข้าง แล้ววนกลับมาหยุดที่หน้าประตูห้องเรา ต่อจากนั้นก็เริ่มขูดประตูห้อง เสียงขูดเหมือนคนเอาเล็บ หรือ กิ่งไม้ มาขูดที่ประตู
เรานอนคิดว่า เอาไงดี จะลุกไปเปิดประตูออกไปดูดีมั้ย แต่ถ้ามันไม่ใช่ผีแต่เป็นคนร้ายล่ะ เราได้แต่นอนฟัง แล้วก็คิดโมโหในใจว่า มันจงใจให้เรามานอนตรงนี้คนเดียวเพราะมันรู้ว่าจะเกิดเรื่องนี้รึเปล่า คิดวนเวียนจนหลับไปพร้อมกับเสียงแหกปาก เสียงเดินวน เสียงขูดประตู
เช้าขึ้นเราตื่นมาอย่างแรกที่ทำคือ ไปดูหน้าประตูห้อง เสียงที่มันขูดขนาดนั้นประตูน่าจะมีรอยบ้างละนะ แต่ไม่มีอะไรเลย ไอ้ที่คิดเอาไว้ว่าจะไปวีนกับโรงแรมเราก็เลยต้องนิ่ง แต่ตอนไปคืนกุญแจ พนักงานไม่สบตาเราเลย ถามเราแบบไม่มองหน้าว่า หลับสบายมั๊ยคะ ... อึมม ... เราก็ค่ะ สบ๊ายยยสบาย แต่เธอไม่สบตาเราอยู่ดี ... ช่างมันเถอะ คิดเสียว่า ฟังเพลงโอเปร่าภาษาต่างชาติที่ไม่รู้เรื่องแถมมีระบบสั่นสะเทือนไปด้วยก็แล้วกัน
สวัสดีค่ะ... END
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น