เรื่อง 2 คืนที่รีสอร์ท - คุณบ็อบ เรื่องหลอนจากTHE SHOCK
เรื่องนี้เกิดขึ้นที่รีสอร์ทแห่งหนึ่งที่จังหวัดนครนายก เมื่อ 2 อาทิตย์ที่แล้ว (นับจากวันที่โทรมาเล่านะครับ) วันนั้นเป็นวันศุกร์ คุณบ็อบมีงานที่นครนายก ก็เลยชวนแฟนให้ไปทำงานเป็นเพื่อนเพราะอีกวันเป็นเสาร์อาทิตย์พอดี คุณบ็อบเดินทางไปนครนายกตอน 9 โมงทำงานเสร็จอะไรเสร็จก็ประมาณบ่าย 2 ของคืนวันเสาร์ หลังจากนั้นคุณบ็อบก็โทรไปรายงานที่พี่ออฟฟิศว่างานไปถึงไหนแล้ว และคุณบ็อบก็บอกพี่ที่ออฟฟิศว่ายังไม่กลับกรุงเทพ น่าจะอยู่เที่ยวที่นี่ก่อน แล้วพี่ที่ออฟฟิศก็บอกคุณบ็อบว่า เฮ้ย บ็อบ มันมีอยู่ 3 ที่นะ ที่เป็นโรงแรมต้องห้ามคืออาชีพคุณบ็อบก็จะต้องเดินทางไปต่างจังหวัดบ่อย ก็พอจะรู้ว่าในจังหวัดนี้ๆๆ ห้ามนอน มีประวัติ
จากนั้นคุณบ็อบก็ขับรถเพื่อจะหาที่พัก ขับไปซักพักก็ไปสะดุดรีสอร์ท รีสอร์ทนึง เป็นสไตล์บ้านสวน โดยที่ไม่สนเลยว่าจะเป็นโรงแรมต้องห้ามทั้ง 3 ที่หรือป่าว เพราะคุณบ็อบก็เคยนอนพวกโรงแรมต้องห้ามพวกนี้มาแล้วหลายครั้ง คุณบ็อบก็เลยถือฤกษ์สะดวก บวกกับความเมื่อยและความขี้เกียจ คุณบ็อบก็เลือกรีสอร์ทแห่งนี้เลย เพราะว่าชอบบรรยากาศ ชอบวิว ของรีสอร์ทแห่งนี้ พอเลี้ยวรถเข้าไปในรีสอร์ท ก็จะเจอบ้านหลังใหญ่ๆหลังนึง ข้างบนเป็นไม้ ข้างล่างเป็นปูน และมีป้ายข้างบนใหญ่ๆ เขียนว่าจุดบริการห้องเช่า คุณบ็อบก็เดินเข้าไปติดต่อก็เจอลุงกับป้านั่งอยู่ที่เคาท์เตอร์ ป้าก็ถามว่าพักกี่คืน คุณบ็อบก็บอกว่าพักสองคืน เอาห้องใกล้ๆก็ได้ครับ หลังจากนั้นคุณบ็อบก็เลือกบ้านหลังนึง จากบ้านหลังใหญ่ตรงเคาท์เตอร์ ก็แค่ขับรถข้ามสะพานที่ข้างล่างนั้นมีลำธาร แล้วเลี้ยวซ๊ายก็ถึงเลย พอจอดรถ ที่ด้านหน้ารถจะมีโต๊ไม้หินอ่อน ห้องน่าอยู่มาก คุณบ็อบก็เข้าไปปกติ เปิดตู้เย็น กินน้ำ นอนดูทีวีเรื่อยเปื่อย ในขณะที่นอนดูทีวีคุณบ็อบก็เผลอหลับ เพราะทำงานกลับมาเหนื่อย ส่วนแฟนก็นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่
พอรู้สึกตัวตื่นคุณบ็อบก็เข้าไปอาบน้ำ ส่วนแฟนก็นั่งคุยไลน์กะพี่ที่ออฟฟิศเขาอยู่ พออาบน้ำเสร็จเปิดประตูออกมา ไม่เห็นแฟนอยู่ในห้อง ตอนนั้นคุณบ็อบใส่ผ้าขาวม้าอยู่ก็เดินไปเปิดผ้าม่านที่เป็นกระจก ก็เห็นแฟนนั่งหันหลังมาทางห้องพักเล่นโทรศัพท์อยู่เหมือนว่ากำลังคุยกับใคร คุณบ็อบก็คิดว่าหรือว่าคุยกับเพื่อน เปิดลำโพงคุยอะไรแบบนี้ คุณบ็อบก็แต่งตัวเสร็จแล้วก็เข้ามานอนดูทีวีไป ดูไปเรื่อยๆ จนผ่านโฆษณาไปหลายเบรค แฟนก็ยังไม่เข้า คุณบ็อบก็รู้สึกว่ามันนานไปแล้วนะ จะคุยอะไรมันดึกแล้วเข้ามาได้แล้ว พอลุกปุ๊ปกำลังจะเปิดประตูแฟนคุณบ็อบก็เปิดประตูเดินเข้ามาก่อนเลย คุณบ็อบก็เลยถามว่าไปทำอะไรอยู่ข้างนอก มันดึกขนาดนี้แล้ว แฟนคุณบ็อบก็ตอบว่า คุยกะพี่ที่ออฟฟิศ คุณบ็อบก็ไม่ได้อะไร ก็บอกให้แฟนไปอาบน้ำ แฟนคุณบ็อบก็เรียกคุณบ็อบแล้วพูดว่า ตัวเอง เมื่อกี๋เค้าเจอน้องไอซ์ด้วย คุณบ็อบก็ข้องใจว่าไอซ์คือใคร แฟนคุณบ็อบก็บอกว่า น้องไอซ์คือหลานของป้าเจ้าของรีสอร์ทที่ให้เราพักนี่แหละ
ก็คือตอนที่แฟนคุณบ็อบออกไปคุยกับพี่ที่ออฟฟิศข้างนอก ก็เห็นน้องไอซ์แอบมองอยู่บนสะพาน แฟนคุณบ็อบก็เลยกวักมือเรียกเข้ามานั่งคุยด้วย แฟนคุณบ็อบก็เล่าเสริมว่า น้องไอซ์น่ารักมากเลย แบบว่าเป็นเด็กที่แบบถามเซ้าซี้ ถามจุ๊กจิ๊กๆ พี่มาจากไหนเหรอ มากับใคร มาทำอะไร แฟนคุณบ็อบก็ชอบเด็กสไตล์ประมาณนี้ คุยกันถูกคอ แฟนคุณบ็อบก็บอกอีกว่า ก่อนที่จะเข้าห้อง น้องไอซ์บอกว่าแฟนพี่มาแอบมองและก็บอกอีกครั้งว่าแฟนพี่จะออกมาแล้วนะ เดี๋ยวไอซ์ไปก่อน แล้วน้องไอซ์ก็วิ่งข้ามสะพานกลับไปทางบ้านของป้า คืนนั้นก็หลับไป พอดึกๆ คุณบ็อบเป็นคนปวดฉีตอนกลางคืน ส่วนแฟนคุณบ็อบก็หลับไปปกติ คุณบ็อบตื่นมากลางคืนชอบไปเปิดผ้าม่านเพื่อจะดูบรรยากาศรอบรถ ว่ารถเรายังอยู่ปกติไรมั๊ย พอมองออกไปก็ปกติไม่มีอะไร บรรยากาศข้างนอกนั้นเงียบมาก บรรยากาศบ้านสวนจริงๆ คุณบ็อบก็เดินไปเข้าห้องน้ำเสร็จแล้วก็กลับมานอนเหมือนเดิม แต่ก่อนที่จะหลับไปก็มีเสียงจิ้งหรีด ซักพักนึงก็มีเสียง จ๋อม จ๋อม จ๋อม ตอนนั้นคุณบ็อบก็คิดว่าเป็นเสียงปลาฮุปน้ำ แต่เสียงเหมือนว่าเหมือนคนใช้หินก้อนเล็กๆ ปาลงน้ำคุณบ็อบก็นอนฟังไปจนหลับไป
รุ่งเช้ามาคุณบ็อบก็ไปทำงานปกติ เลิกงานก็ประมาณบ่ายสองเหมือนเดิม ก็จะขับรถกลับที่พัก แฟนก็บอกว่า ข้างทางมีของฝาก จะให้คุณบ็อบจอดซื้อหน่อย แฟนคุณบ็อบก็เจอขนมอยู่ 4-5 อย่าง และก็นึกถึงน้องไอซ์ อยากซื้อของไปฝากน้องไอซ์ก็เลยซื้อขนมไปฝากน้องไอซ์ หลังจากซื้อเสร็จ ก็ขับรถออกมา แฟนคุณบ็อบก็บอกว่า น้องไอซ์ชอบเล่นโดมิโน่มากๆเลย เดี๋ยวจอดแวะเซเว่นหน่อยนะ จะซื้อไปฝากน้องไอซ์ พอซื้อเสร็จคุณบ็อบก็ขับรถต่อจะกลับเข้าที่พัก แต่ว่าเพื่อนคุณบ็อบโทรมาถามว่าอยู่ไหน คุณบ็อบก็บอกว่าอยู่นครนายกเพื่อนคุณบ็อบก็บอก นานๆเจอกัน มานั่งคุยกันหน่อยดิ คุณบ็อบก็ไปหาเพื่อนก็มีดื่มบ้าง พอประมาณ 3 ทุ่มคุณบ็อบก็ขอตัวกลับ พอถึงที่พัก บ้านของป้าเขาก็ปิดไฟนอนหมดแล้ว น้องไอซ์คงไม่ได้ของแล้วแหละ ไว้เอาตอนเช้าแล้วกัน คุณบ็อบก็ไป จอดรถที่เดิมใต้ต้นมังคุด ที่อยู่หน้าบ้านและก็เดินขึ้นห้อง ด้วยความที่ดื่มๆมาด้วย นอนดูทีวีไปซักพักก็เผลอหลับ พอตื่นขึ้นมาแฟนก็ไม่อยู่อีกละ คุณบ็อบไปดูในห้องน้ำ ก็ไม่มี ก็เลยเดินไปเปิดผ้าม่านดู ก็เจอ แฟนคุณบ็อบนั่งอยู่ที่เดิม แต่มือไม่ได้ถือโทรศัพท์นะ นั่งหันหลังมาทางห้อง หันหน้าไปทางสะพาน
คุณบ็อบก็คิดในใจว่าเดี๋ยวเจอกัน เดี๋ยวฉี่ก่อน มันเยอะเกินไปละนะ ระหว่างที่คุณบ็อบเดินไปเข้าห้องน้ำ แฟนคุณบ็อบก็เดินกลับเข้ามาในห้อง คุณบ็อบก็ใส่เลย นี่ดึกดื่นแล้วนะ ออกไปทำไมข้างนอก แล้วใส่ชุดนอนออกไปข้างนอกมันใช่ที่มั๊ย ไม่ใช่บ้านของเรา แฟนคุณบ็อบก็ตอบกลับมาว่าหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ ก็เห็นคุณบ็อบหลับอยู่ ก็ปิดไฟ ปิดทีวี เปิดไฟหัวเตียง แล้วก็จะมีแสงไฟสลัวๆจากของนอกส่องเข้ามา แฟนคุณบ็อบบอกว่า เห็นน้องไอซ์มากระโดดเรียกอยู่ตรงระเบียงหน้าห้องพัก ด้วยความที่เป็นน้องไอซ์ แฟนคุณบ็อบก็เลยเปิดประตู แต่ก็ไม่ได้ปลุกคุณบ็อบเพราะเห็นว่าทำงานมาเหนื่อยๆ เขาก็เลยเอากุญแจรถออกไปเอาขนมบนรถมาให้น้องไอซ์ พอตอนที่คุณบ็อบเดินไปเปิดผ้าม่าน น้องไอซ์ก็บอกว่าแฟนพี่ตื่นแล้ว เดี๋ยวแฟนพี่จะว่าเอา แล้วก็วิ่งกลับไปเลย คุณบ็อบก็ถามว่าเอาขนมให้ไอซ์แล้วใช่มั๊ย แฟนคุณบ็อบก็บอกให้แล้ว เหมือนน้องไอซ์ดีใจ คว้าขนมได้แล้วก็บอกว่าแฟนพี่ตื่นแล้วเดี๋ยวไอซ์ไปก่อน แล้วก็วิ่งกลับไป หลังจากนั้น คุณบ็อบก็อาบน้ำนอน ก่อนหลับก็ได้ยินเสียงเหมือนเดิม เสียงดัง จ๋อม จ๋อม จ๋อม เหมือนคนขว้างอะไรลงน้ำเหมือนเดิม
พอรุ่งเช้าของอีกวัน ประมาณ 11 โมง หลังจาก เก็บของ เก็บเสื้อผ้าเสร็จ ก็เอาของขึ้นรถ กำลังจะกลับแล้ว คุณบ็อบก็ขับรถไปจอดที่หน้าบ้านป้า แล้วก็ลงรถไปคนเดียวเพื่อที่จะไปจ่ายตัง ที่เคาท์เตอร์ตอนนั้นก็มีป้า ลุงและก็เพื่อนป้า อยู่ดีๆ แฟนคุณบ็อบเดินถือโดมิโน่ลงมาวางที่บนเคาท์เตอร์ แล้วก็พูดว่า คุณป้าหนูฝากโดมิโน่ให้น้องไอซ์หน่อย ทั้ง 3 คน คุณป้า คุณลุงและเพื่อนของป้า เงียบหมดเลย เงียบจนคุณบ็อบรู้สึกว่าผิดปกติ หรือว่าเราทำอะไรผิดไปรึเป่ล่า และอยู่ดีๆ น้ำตาป้าไหล แล้วเพื่อนป้าก็ถามว่าใช้คนนั้นมั๊ยลูก แล้วชี้ขึ้นไปที่รูปที่ติดอยู่ตรงกำแพงบ้าน รูปตรงนั้นเขียนว่าเด็กชายวรวัฒน์ แล้วก็มีโกฐที่ใส่กระดูก คือตอนนั้นคุณบ็อบก็ไม่รู้ว่าหน้าตาน้องไอซ์เป็นยังไง รู้แค่ว่านั่นคือเด็กชายวรวัฒน์เสียชีวิตแล้ว แล้วมันเกี่ยวอะไรกับน้องไอซ์ แต่ว่าเด็กคนนั้นหน้าตาน่ารัก อ้วนๆท้วมๆ หน้าตาจิ้มลิ้ม แต่ว่ามันเกี่ยวอะไรกับน้องไอซ์
แฟนคุณบ็อบก็ถามป้ากลับไปว่า ป้ามีรูปเยอะแยะทำไมป้าไม่เอารูปอื่นมาใส่ ทำไมเอารูปนี้มาขึ้นหละ คุณบ็อบก็พูดกับแฟนว่า นี่เธอบ้าป่ะเนี่ย เนี่ยคือรูปคนตาย แฟนคุณบ็อบก็ตอบกลับมาว่า ใช่ไง นี่รูปคนตาย แต่น้องไอซ์ยังไม่ตาย เนี่ยรูปน้องไอซ์ ที่นั่งคุยกับหนู 2 วันน้องไอซ์ยังไม่ตาย คุณบ็อบก็บอกแฟนไปว่า เราเถียงเขาไม่ได้หรอก เขาอยู่ที่นี่ คุณป้าก็เลยเรียกให้ คุณบ็อบและแฟนไปนั่งที่โซฟา ป้า ลุง และเพื่อนป้า ก็เข้ามานั่ง และป้าก็บอกว่าไอซ์อ่ะเสียชีวิตแล้ว เสียมานานหลายปีแล้วด้วยลูก คุณลุงก็พูดขึ้นมาว่า ไอซ์ยังไม่ไปไหนอีกหรอลูกนี่หลายปีแล้วนะ ยังไม่ไปเกิดอีกหรอลูก
คุณบ็อบก็เลยถามคุณป้าว่า เกิดไรขึ้นกับน้องไอซ์ เล่าให้ผมฟังหน่อยได้มั๊ย เป็นความลับหรือเปล่า คุณป้าก็บอกว่ามันไม่เป็นความลับหรอกลูก คือว่าน้องไอซ์เสียชีวิตไปนานแล้ว คุณบ็อบก็เลยถามว่าเสียยังไง ลุงก็เลยพูดมาว่า วันที่ไอซ์เสีย ลุงไปทำธุระข้างนอกไม่ได้อยู่ที่บ้าน ส่วนป้าทำกับข้าวอยู่ในครัว ส่วนน้องไอซ์เป็นเด็ก 3 ขวบแอบไปเล่นน้ำ ที่หน้าห้องพักที่คุณบ็อบพัก ตรงชายของลำธารก็จะมีหินที่เขาเอามาเรียงๆๆไว้ข้างๆลำธารไว้เพื่อความสวยงาม ด้วยความเป็นเด็ก น้องไอซ์ก็จะเก็บหินที่อยู่ในน้ำขึ้นมาเรียงๆๆ ให้มันสูงขึ้นไป และมีอยู่ก้อนนึง น้ำประมาณหน้าอกของน้องไอซ์ เหมือนน้องไอซ์จะเอาหินก้อนนั้นขึ้นมาเรียง แต่ว่าน้องไอซ์จะต้องดำน้ำลงเอาหินก้อนนั้น แต่ไม่รู้ว่าน้องไอซ์ไปทำอีท่าไหน หินก้อนนั้นเกิดพลิกมาทับข้อแขนของน้องไอซ์ ตั้งแต่ข้อแขนถึงข้อศอก ทำให้ดิ้นไม่ได้ และขาดใจตายตรงนั้น
ตอนนั้นคุณบ็อบก็รู้สึกว่าไม่กลัวแล้วน้องไอซ์ อยากเจอน้องไอซ์ คุณบ็อบก็เลยบอกป้าว่า ผมยังไม่กลับ เดี๋ยวผมกลับวันหลัง คุณบ็อบก็ขับรถกลับไปที่ห้องพักเหมือนเดิม จอดรถที่ใต้ต้นไม้เหมือนเดิม แฟนคุณบ็อบก็ลงรถไปก่อน หลังจากนั้นคุณบ็อบก็ลงรถ ไม่รู้ว่าท้าทายหรือว่ายังไง คุณบ็อบก็พูดขึ้นมาว่า ไอซ์คืนนี้พี่จะนอนนี่ พี่อยากเจอไอซ์ ไอซ์มาหาพี่นะ พี่อยากรู้ว่าไอซ์เป็นยังไง อยู่ดีๆ ก็มีเสียงดังเปรี๊ยะที่หน้ากระจกรถของคุณบ็อบ ปรากฏว่าเป็นขี้นกตกลงมาที่กระจกรถ พอเงยหน้าขึ้นไป ก็เจอถุงขนมที่แฟนเคยเอาให้น้องไอซ์ไปวางอยู่บนกิ่งของต้นไม้ที่รถคุณบ็อบไปจอดอยู่ด้านล่าง พอคุณบ็อบเห็นถุงขนมปุ๊ปคุณบ็อบก็มองหน้าแฟนแล้วก็ส่ายหัวแล้วก็ขึ้นรถ ขับรถออกมาหาป้า บอกป้าพรุ่งนี้ผมมีงาน เดี๋ยวผมกลับก่อนนะครับ วันหลังผมมาใหม่
ผมนี่พิมพ์ไปน้ำตาไหลไป T_T
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น